نآمـهـ ای بهـ گذشتهــ

سلام ... نمیدونم چجوری باید نامه رو شروع کنم

حقیقتا تا حالا به این فکر نکرده بودم که بهت چیزی بگم

تو زندگی نسبتا عجیبی رو پیش رو داری

از آدمایی که انتظارشو نداری ضربه خواهی خورد

آدمایی که دوستشون داری ولت میکنن و میرن

و دوستیایی که فکر میکنی پایدار هستن تموم خواهند شد

به خوندن کتابای مورد علاقت توی کتابخونه ادامه بده

هرچقدر دوست داری دایره المعارف بخون و راجب همه چی کنجکاو بمون

همون آدم قوی و مغروری که اشک هرکی اذیتش میکرد رو در می آورد باش

لطفا مهربون نشو ...

همه ادما یه روزی میرن پس قدر داشتنشون رو بدون و حسابی بغلشون کن

مخصوصا بابابزرگت :)

آخه نمیذارن برای آخرین بار ببینیش و حسرتش به دلت میمونه ... ببخشید که اینو گفتم

به هیچ دلیلی از درس فاصله نگیر و همونجوری قوی برو جلو

ابتدایی برات دوران نسبتا سخت ولی دوست داشتنی خواهد بود

و راهنمایی دوران شیطنت و خوش گذرونی البته با تعادل و خوب درس خوندنت میشه

و تو این سه سال رو از تمام 12 سال تحصیلیت بیشتر دوست خواهی داشت پس لذت ببر

وقتی وارد دبیرستان میشی افت کوچیکی خواهی داشت ولی ادامه بده چون اصلا مهم نیستش

وقتی شکستنت با ارده تر از جات بلندشو

خودتو نباز ... لطفا امیدتو پیدا کن ...

از 6 سالگی تا 18 سالگیت قراره خیلیییی چیزا تجربه کنی

شخصیتت و علایقت بارها عوض میشه و در نهایت از آدمی که بهش تبدیل شدی ناراضی نخواهی بود

بذار تمام اتفاقا بیفته . من مطمئنم تو توانایی گذروندن همشونو داری

حتی اگه فکر کنی که شب اومده که برای همیشه بمونه

فقط یه خواهش دارم لطفا امیدتو از دست نده و تا جایی که میتونی شاد باش

...

پ.ن: کسی منو به چالش دعوت نکرد ولی خب دوست داشتم که بنویسم پس نوشتم