در پاسخ به همه‌ی ابهاماتی که مردم نسبت به من دارند باید بگویم: "من فقط غمگینم!"
غمگینم چون آنچه من و علایقم را تشکیل میدهد، برای کسی قابل درک نیست. چون مردم مرا برای داشتن رویاهایِ متفاوتم، "غیرعادی" خطاب می‌کنند
من غمگینم زیرا همواره از سمت کسانی که دوست داشته‌ام زخم زبان شنیده‌ا
غمگینم، چون آنهایی که به روحم ضربه می‌زنند، عزیزانِ من هستند.
چون بارها چیزی از من به اسم "غرور" زیر پاهایشان له شده است
بر خلاف آنچه تصور می‌کنید من مغرور نیستم!
فقط بعد از آنهمه زخم، کمی تلخ شده‌ام. کمی بی‌حوصله و بسیــار غمگین
- زیور شیبا
پ.ن: اینقدر قشنگ زندگی و وضعیت روانی منو توصیف کرده که بعد خوندنش همچنان دارم گریه میکنم :)))
