میشه از نور بنویسی و تو تاریکی غرق شده باشی
میشه به فکر خوشحال بودن باشی و لای غما گم شده باشی
میشه حرف بزنی و لب و دهنت به هم دوخته شده باشه
میشه تو مسیرت به مقصد باشی و هنوز سرجات ایستاده باشی
میشه برقصی و یه گوشه عزا گرفته باشی
میشه با یکی مهربون باشی و تو سرت نقشه کشتنشو بکشی
میشه لبخند بزنی و تو دلت بهش فحش بدی
میشه عاشق چیزی باشی و به شدت ازش متنفر باشی
مثل اینکه یه وقتایی فقط خود لعنتیت هستی که میفهمی یه پارادوکس بزرگی
میشه میشه...
میشه خوب بدونی کی هستی و هیچ ایده‌ای نداشته باشی که کی هستی.
خط آخر...
یه جا یادمه یه چالش گذاشته بو که اگه میتونستی عمر طولانی‌تری از خدا بگیری یا اینکه قابلیت فهمیدن ذات و نگفته های آدما کدومو انتخاب میکردی؟ من هنوزم گاهی فکر میکنم کاش شدنی بود😄😁
سلام
پارادوکس یا متناقض نما
از جلوه‌های جالب توجه در شعر و نثر هست ، در ذهن و زندگی هم جاریه.
متن جالبی نوشتی ، بخصوص اینکه همیشه موسیقی ضمیمه میکنی.
منم امروز ، متفاوت همیشه موسیقی گذاشتم.
به پارادوکس فحش نده میاد لهت میکنه ها😂😂 (اسم یکی از بیانیاست)
یکی از خوبای بیانه آزارش به مورچه هم نمیرسه نگران نباش😂😂
مگر اینکه دیگه برم شیرش کنم بیارمش
پس چی😂 یه مدت نبودم راحت بودین الان اومدم بترکونم
داشتم فکر میکردم چه قدر قالب اشناست، یادم افتاد خودمم قبلا گذاشته بودمش：))) تو کامنتا یه عالمه نسل جوان دیدم، نسل جوان وبلاگ نویسی اید شما؟：))))
خیر نسل جدید بیان حساب میشید نه نسل جدید خالی:-D خوشوقتم
